رمضان خوش آمدی

سلام ماه خوبی ؛ سلام ماه خیر و برکت
 آمدی خوش آمدی ای ماه خداوند
 اما غمگین مباش
 که چرا کسی از آمدنت شادمان نیست
 غمگین نباش
 و نپرس چرا کسی به استقبالت نیامده
 آدم های این دیار خسته ی یاری رساندن همین اواخرند
 آدمهای این دیار هر چه برای استقبال تو کنار گذاشته بودند
 بخشیدند به آدم هایی که از بد روزگار زخمی شدند
 ما نمی دانیم دلیل این شکستن ها چه بود
 ولی رمضان آدم های این سرزمین خیلی هایشان ماه هاست به پیشواز تو آمده اند
 اما افسوس نه سحر داشته اند نه افطار
 شاید نیت کرده اند تا تو بیایی افطار نکنند
 ای رمضان حال بسیاری از آدم های این دیار خوب نیست

 رمضان خلوت نشینی دیگر گاهی وقتها و برای آرامش که  نیست 

 آدم های این سرزمین در خلوت گاهشان در سکوت چه کنم ها فرو رفته اند

 
 می گویند تو آنقدر پیش خداوند عزیزی که قرآن را در دامان تو به امانت گذاشت
 پس تو را به همان امانت درونت قسم می دهم
 برای رنگین شدن سفره های سحر تا افطار این آدم های بی گناه دعا کن
 تو را قسم می دهم به نابودی بکشان
 سفره های از سر تزویر و حرام این دیار را
 تو را قسم می دهم به رزق حلال که بسیاری فراموش کرده اند
 روزی  رزق حلال برکت این سفره ها بوده
  بیا و ببین دست های خالی روزه دارانت را
 اگر نیامده اند پیشواز دلخور نباش
 چرا که خجل شده اند از این همه ناداری

 رمضان برکت را به سفره های خالی روزه دارانت بازگردان

 رمضان عزت و بزرگی را به آدم های آبرو دار این دیار
که روزی با نام تو به مسلمانیشان افتخار می کردند باز گردان

 دلها شکسته می دانم
 روح ها خسته شده می دانم
 اما تو بزرگی کن و بگیر دست فقرا ی این دیار را
 رمضان به آدم های دارا بگو
 یادتان نرود فقط با آمدن من قدم در راه پر کردن دست های خالی نگذارید
 چرا که خدای رمضان خدای همه ی ماههاست
 پس به یاد بیاورید که فقیر همیشه هست و آبرو دار همیشه در سکوت می شکند
 
پس در قنوت رمضان دعایم کن ای دوست