نگارنده ی احساس

مهربانم
 نوشتم از عشق برای آدمهایی که معنای عشق را نمی فهمیدند
 نوشتم از احساس برای آدمهایی که احساس را به عنوان هوس می شناختند
  هر دوی این دو دسته با نجابت و حجب و حیا بیگانه بودند
 
  هر دوی آنها عشق را تنها سرگرمی روز های بی خیالی والدین می دانستند
 تعجب می کردند
 از متن هایی که به  حریم شناسی و توکل بر خدا تکیه داشت
 اما چه می شود کرد
 وقتی هنوز ،هنوز
 متن هایی برترند
 که بر پایه ی زاغ و روبه دوم ابتدایی نگاشته می شود
 باور کن نمی توانم
 آدم هایی را تحمل کنم که
 حتی برای احساس خودشان ارزش قائل نیستند
 و حس را می فروشند چه ارزان
 برای ایستادن در اوجی که حرف دلشان نیست
 مهربانم
 درون همه ی اتفاقات گذشته
 از بودن های تو و ماندگاری احساسم
 یک نکته را آموختم
 تا خدا صاحب احساس پاک من است
 تا هنوز دنیا ی من صاحب یک عشق ماندگار است
 تا وقتی می دانم صفات زشت انسانی درون حریم پاکم جای ندارد

 هرگز ،هرگز به خاطر برتری قلم به تباهی نخواهم سپرد