حرمت عشق

 نگاه آدمها گاهی از سر منطق نیست
 نگاه بعضی از آدمها گاهی به دنبال منافع فردی می رود
 ولی عشق که منفعت نمی شناسد
 پس چرا بسیاری از همین منفعت  طلبان نام خود را عاشق می گذارند ؟
 وقتی بذر عشق را در همان کودکی ها در وجودم کاشتم
 منفعت چه می دانستم چیست
 انگار ذره ذره محبت در وجودم جان گرفت
 من عشق را بدون همه ی صفات بد انسانی آموختم
 گاهی می پرسند چگونه ؟
 من نظاره گر عشق یک طرفه بوده ام و عواقبش را هم دیده ام
 اگر بخواهی به هر قیمتی خود را در یک عشق جا بدهی جز مکافات ابدی هیچ ندارد
 عشق یک طرفه فقط باعث نابودی همان یکطرف می شود
 باور کن کسی نمی تواند مدت های زیاد هم نقش یک عاشق را بازی کند

 خاصیت عشق این است 

که با همان رنج با همان هجران بی طاقت ها را از مسیر خودش بیرون می کند
 آنها که فقط فکر می کنند عاشقند رفیق نیمه راهی بیش نیستند
 کسانی که به خاطر آشنایان بیمار صفتشان نقش عاشق را بازی می کنند
 باید یادشان باشد دارند تیشه بر نابودی خود می کوبند
 عشق واقعی رنج ندارد ؛ عشق واقعی هجران ندارد
 گاهی می گویند فلانی عاشق شد اما افسوس در میانه ی راه به فراق رسید
 باید گفت
 همان فلانی را که می گویید عاشق شده اصلا معنای عشق را فهمیده ؟
 یا نه 

تا وقتی زندگی بر وفق مرادش بوده عشق پرانی می کرده ؟
 بعضی ها ویترین عاشقی هستند
 درونشان پر از نفرت ؛ پر از فرصت طلبی
 اما ظاهرشان عاااااااااشق
 خلاصه لطفا نام عاشق را به هر منفعت طلبی نچسبانید
 عشق حرمت دارد پس به ارزشهایش باید احترام گذاشت
 حریم عشق یک حریم دو نفره هست
 که اگر کسی دیگر بی اجازه وارد این حریم دو نفره شد باید به اصالتش شک کرد
 حالا هر چه می خواهند نامش را بگذارند
 دلسوزی ؛یاری رساندن ,...
 اما حریمی که برای عشق ساخته می شود دیگران درونش فقط یک رهگذرند
 پس حرمت رهگذر بودنتان را حفظ کنید
 اگر این حریم شکست
 باید به دنباله تباهی همه ی خوبی هایتان باشید
 چون خداوند بر کلام عشق ، وصال عشاق تعصب دارد
 و اگر از این حریم گذشتی خودت می دانی با خدای خودت