افطاري عشق

مهربانم گاهي خيلي خوب هست كه براي رفتار هاي خوب قدم برداريم
 از سفره هاي رنگي حذر كردم نه از سر اينكه حسادت كنم نه
 وقتي به ياد فقراي روزگارم مي افتم از اين سفره هاي رنگي متنفر مي شوم
 سفره هايي كه بوي ريا مي دهد بوي ثروتمندي
از  اين سفره ها دور شدم چون آدم هايي كه دورچين اين سفره ها بودند پر از تكبر هايي بودند كه خاص انسانيت نبود خاص انسان پروري نبود
 فكر نكن مي گويم انزوا بهترين راه انسانيت است نه
 هنوز هم مي شود سفره هاي بي ريا پهن كرد هنوز هم مي شود با يك طعام ساده ميزبان خوبي شد
 مهربانم وقتي سفره هايي كه اكثر خوراكي هايش به خاطر تزوير دست نخورده مي ماند را مي ديدم
 وقتي ميزبان براي سير تر شدن سير هاي روزگارش تلاش مي كرد
 وقتي مبناي اين سفره ها صله رحم نبود
 وقتي آن سفره ها نقل محافل مي شد
 ترجيح دادم از اين آدمها ي پر از رنگ و ريا دور شوم
 سفره ي افطار بايد با حريم عبادت با تكريم آدم ها رنگين شود
 رمضان راهي شده براي به رخ كشيدن ثروت ثروتمندان به يكديگر
 خدايا الهي به حق اين ماه عزيز به همين زودي ها در سرزمين پر از مهرم ديگر فقيري نباشد ديگر گرسنه اي نباشد ديگر نيازمندي نباشد
 خدايا تو را به حق اين ماه عزيز به حق شب هاي قدر پيش رو قسمت مي دهم
 از همين حالا از همين لحظه تا ابد فقر را در سرزمينم از دلهاي شكسته ي آدم هاي سرزمينم بزداي
 خدايا تو را قسم مي دهم به تمام عظمتت رزق  فقراي روزگارم را افزون  كن
 خداي مهربانم تو را قسم مي دهم در اين ماه عزيز فقط فقرا را بر سر سفره هاي رنگين عشق ميهماني كن
 و به ثروتمندان سرزمينم بياموز نيازمند پروري را اگر صلاح مي داني